Gili air

Lieve allemaal,

Ik had de eerste dag bij aankomst hier op Gili een verslagen geschreven, maar helaas die is verdwenen ....

De zee ruisend op de achtergrond, het water helblauw, de zon hoog aan de hemel en genietend van een rustig ontbijtje neem ik jullie mee naar de afgelopen dagen hier op het paradijselijk eiland Gili air.

Donderdag 27 juli..

Na een heerlijk ontbijtje wachten we op onze transfer naar Pandang Bai. Dit is de haven waar vandaan de boten vertrekken richting de Gili s en Lombok.
Aangekomen is het een druk padenpatroon van het komen en gaan van mensen, inchecken en uitchecken..
2 uur en 3 batikdoeken later kunnen we dan eindelijk op onze boot stappen. Met een snelheid van jewelste en het aanschouwen van enorme golven komen we aan op plaats van bestemming. En natuurlijk heb je er altijd van die mensen bij die voordat het desbreffende voertuig tot stilstand is gekomen als eerste bij de in/uitgang willen staan. Zo ook hier een vrouw, beroep sumoworstelaar die zonodig als eerste met bagage buiten moest staan. Surprise surprise....om van de boot aan land te kunnen komen moest je deels door het water....nou lekker dan als je sneakers aanhebt. Op het strand/land werden alle tassen en koffers in het zand gelegd . Ik heb me kapot gelachen . Onze sumoworstelaar had een enorme, zwaarbeladen ..20 kilo??...Nee nee, net als zijzelf zwaar overgewicht purple koffer zij zich. Je raadt het al de wielen van deze zwaarbeladen koffer bleven steken in het zand, waardoor sumokoffer niet vooruit kwam. Helpen.... Ik had genoeg aan mijn eigen zwaarbeladen backpack.

Tot straks we moeten gaan paard en wagen staat voor....
Het is 22.50u en daar ben ik weer. Bijna 13 uur en vele belevenissen later, zit ik met mijn oplosnescafe als een soort van filmster aan mijn buitentafel van mijn villa met uitzicht op mijn verlicht privé zwembad die zo mooi afloopt alsof het lijkt Te eindigen in de oceaan. Mijn tuin grenst aan mijn strand en met het geluid van de golven, de krekels en een paar gecko s tegen de muur voel ik me erg op mijn gemak met mijn security die vooraan de oprijlaan huist in zijn eigen woning op het terrein van voor 1 week mijn villa! Daarover straks meer. We dwalen af , terug naar Gili air.

Nadat we de rugzakken bij elkaar hebben gevonden werd ons gelijk duidelijk dat het belangrijkste vervoermiddel paard en wagen is. Nadat een of andere chagrijnige Indonesische jongeman ( ze bestaan...ze bestaan ..chagrijnige Indonesische mensen) ons probeerde op te lichten voor een ritje naar ons verblijf en wij uiteindelijk een ander aardig paard hadden gevonden, kwamen we aan bij Biba Village. Prachtig ruim ingerichte Balinese kamers midden op het verblijf met uitzicht op de zee. Even niet uit een rugzak leven, maar je spullen uitpakken.
Was verzamelen (7 kilo) , snorkels huren, strandhanddoeken verzamelen en op naar het water. Na een overheerlijke lunch was het tijd om het heldere water van Gili air te betreden. Sebas vond de mooiste schelpen en
het duurt niet lang voordat Timo al luid gebarend riep een schildpad te hebben gespot. De onderwaterwereld rond de Gili's is zo mooi dat van de oudste 2 de vraag kwam om een introductie duik te mogen maken. Alles draait om duiken en snorkelen op dit eiland. Het was een heerlijke middag en we besloten deze dag af te sluiten bij een gewelidig restaurant waar je met de voetjes in het strand en lantaarntjes om je heen vis van de bbq kon eten.

Vrijdag 28 juli...

07.00u... Ik ontwaak onder de klamboe en drukzoekend naar de opening stap ik uit het Balinese bed om de deur te openen en de lucht te aanschouwen. Met een theetje op een bedje aan her strand kijk ik hoe 3 jongemannen hun bootje richting zee duwen. De zon schijnt fel, dit wordt een prachtige dag.
Na een smaakvol ontbijt is het 09.00u als ik met snorkel en flippers op zoek ga naar schildpadden . En ja hoor , ook ik heb een schildpad gespot en een prachtige zonnevis. Het gaat gebeuren Montie en Timo gaan zaterdag een introductie duik doen. Eerst theorie, dan instructie in het zwembad en dan in een boot de oceaan op richting Twille Heaven. Ik besluit na de lunch maar eens een wandeling over het eiland te maken. Je zou denken dat dat niet zo moeilijk moet zijn, maar toch raak ik de weg kwijt. Na een uur en kijkend om me heen vraagt een vrouw mij in het Nederlands of ik ook op zoek ben naar mezelf ...Nou nee , ik ben vooral op zoek naar de weg.....ik raak met haar in gesprek. Een zweverig type, Moa genaamd. Ik denk verlate midlife-crises. Ze vertelt me al een half jaar op zoek te zijn naar zichzelf ( excuse me....maar als je jezelf na een half jaar nog niet hebt gevonden ) is in India geweest en geeft nu Yoga les hier op Gili. Ik denk toch blijven hangen in het boek: Eat, Pray and Love, maar dat heb ik maar niet gezegd . Na afscheid van Moa te hebben genomen, vervolgt Grietje haar weg en ja hoor....gevonden.....
'S avonds belanden we weer bij een leuk restaurant met fantastische coverband . Ik zeg : Inpakken , strik erom en meenemen. Wat een levendigheid hier op het eiland en wat genieten we met elkaar.

Zaterdag 29 juli

Na weer vroeg in alle stilte het eiland te zien ontwaken ga ik om 10.00u richting Spa center voor een ontspannende massage van 60 minuten. Ze snappen hier wat masseren is en dat voor 175.000 IDR ( 11 euro) wat een feestje ik zeg ..inpakken strik erom en meenemen.
Het is rond 11.45 als Montie, Timo en Nino ( zit met zijn ouders bij ons in Biba Village ) met masker, duikpak en duikles druk bezig zijn met instructies in het zwembad. Succes, veel plezier, geniet en tot 16.00u........vind ik dit leuk....nou nee, maar ik moet natuurlijk mijn angst niet overbrengen op hen.
Bart huurt een bootje met gids die ons naar wat snorkelpunten vaart. Lize springt met flippers en al de zee in en Sebas met zwemvest springt in de zee, vindt het niks, schreeuwt dat hij echt wel verdrinkt zo en klimt weer aan boord van de boot. Ook hier weer schildpadden en hele mooie vissen. Als we op het laatste snorkelpunt zijn aangekomen en ik Sebas rustig het een en ander heb uitgelegd springen we samen in de zee met reddingsboei. Het lukt hem rustig te blijven en de onderwaterwereld te aanschouwen. Trots als een pauw zit hij enige tijd later op het bankje van de boot die ons weer terugvaart. We zijn nog niet aan wal en een wolkbreuk zorgt voor een behoorlijke hoeveelheid water. Het duurt niet lang, de lucht trekt open en we zien Montie, Timo en Nino terugkeren met de boot. Helemaal onder de indruk en vol verhalen weten ze te melden dat dit toch wel het aller aller allermooiste is wat ze ooit hebben gedaan. Ze zijn 12 meter diep geweest.....
Nadat we geborreld hebben met Claudia, Niels , Leila en Michel maken we ons op voor een laatste diner op het eiland, ook dit keer met een geweldige band. Vele cocktails ( het is happy hour totdat de band stopt....) calamares, prawns, botervis, crème brullee, vanille ijs, bintang, het bewegen van de lachspieren, opwarming van de stembanden, druk klappend met de handen, zwaaien met de armen en een behoorlijke rekening later.....ja we hebben onszelf overtroffen deze avond nemen we afscheid van de band en leggen we onszelf weer ten ruste onder de klamboe.

Zaterdag 30 juli,

Als de ochtend aanbreekt nemen we na het ontbijt afscheid van dit fantastische eiland.
Als om 11.30u eindelijk de boot arriveert kunnen we opstappen voor vertrek naar Bali via Lombok. En dan gebeurt het......."schipbreuk".....midden op de oceaan vallen de motoren uit. Na 1 1/2 van links naar rechts te hebben gedobberd en de halve boot van kotszakjes worden voorzien, het gereedschap door de hele boot ligt, draaien de motoren uiteindelijk weer op volle toeren en bereiken we rond 15.30u de haven van Pandang Bai.
Daar staat de chauffeur die ons naar Lovina moet brengen ons op te wachten. Duur van deze rit : 4 uur !!!!!!!!!!!!
Het is 18.00u als hij stopt bij een koffieplantage waar we een kleine uitleg krijgen en koffie, thee en cacao mogen proeven. Hier proeven we ook de duurste koffie ter wereld: Luwak
Dat het een van de duurste koffiesoorten is komt door het productieproces. De koffiebessen worden door een katachtig beestje (Luwak ) gegeten. De pitten die na de ontlasting worden teruggevonden , worden na het wassen en drogen van de schil ontdaan. Daarna worden ze geroosterd. Dat zorgt voor een bijzondere smaak. We hebben de koffie geproeft...... Doe ons maar een goede Arabia espresso.....
Na het kopen van een pakje pure cacao en koffie coco vervolgen we onze weg. Na een bergrit in het donker komen we aan bij de villa. De poort wordt opengedaan door de security en ........
Er zitten mensen in het huis, rond 18.00u aangekomen. Of ik even mijn bevestiging wil tonen......het blijkt een misverstand. Deze mensen met au pair zitten in de verkeerde villa.
Het eten wat onze housekeeping heeft gekookt hebben zij alleen wel opgegeten dus wachten wij op het eten uit hun villa.
Na het eten wordt er direct gebruik gemaakt van het zwembad.
Het is 00.15....tijd om het geluid van de golven te verlaten....

Alle liefs van ons......xxxxxx